Ci w ogromnej liczbie przypadków podziwiają mnie z tego względu, że mam niesamowitą muzyczną pamięć. Po przesłuchaniu utworu jednorazowo bez mniejszego dylematu mogę zapamiętać linie melodyczną, wiem z jakich akordów zbudowany jest utwór i pamiętam połowę tekstu. Po drugim przesłuchaniu cała piosenka jest dla mnie w jaki sposób otwarta książka- znana, świetnie czytelna i zrozumiała. Odkąd pamiętam moją pasją była muzyka. Kiedy byłam jeszcze bardzo malutka marzyłam o ostaniu gwiazdą- piosenkarką, aktorką- kimś takim. Własną przyszłe lata już od najmłodszych lat wiązałam z artyzmem, ponieważ sztuka interesowała mnie najbardziej. Nie było dla mnie żadnym problemem nauczenie grania się na jakimś instrumencie, ponieważ moje życie było jedną wielką nuta i melodią. Słysząc jakiś utwór w głowie pojawiały mi się nuty, właściwie ułożone na pięciolinii. Jednak występy publiczne w każdym momencie straszliwie mnie stresowały i krępowały. Nie lubiłam śpiewać i występować przed publiką, ponieważ straszna dla mnie była każda para oczu patrząca się w moim kierunku i bacznie mnie obserwująca. Rodzice widząc moją pasje i talent zapisywali mnie na rożnego rodzaju konkursy, które wygrywałam, jednak kosztowały mnie one bardzo wiele stresu, ponieważ tak jak już uprzednio powiedziałam, występy publiczne to była dla mnie istna katorga. silosypaszowe.pl . Muzyka zabierała cały mój czas, ponieważ gra na fortepianie i skrzypcach wymagały ode mnie zaangażowania i systematyczności. Nie miałam więc czasu na imprezowanie, spotykanie się ze dobrymi przyjaciółmi, ani wręcz na żadną miłość- miłość do sztuki musiała mi wystarczyć. Z jednej strony kochałam to, co robiłam, z drugiej jednak czułam się nieco ograniczona, ponieważ chciałam zaznać odrobinę życia, tak jak moi rówieśnicy.
